A Review Of بیماری پارکینسون ویکی پدیا
A Review Of بیماری پارکینسون ویکی پدیا
Blog Article
درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.
متاسفانه تا کنون برای از بین رفتن سلول ها دلیل مشخصی به دست نیامده است. بیماری پارکینسون جزو شایع ترین مشکلات دستگاه عصبی در افراد مسن می باشد و غالبا پس از ۵۰ سالگی بروز می نماید.
۲. لرزش اساسی: این بیماری اختلال حرکتی رایجی است که موجب بُروز لرزشی می‌شود که اغلب در دست‌ها یا بازوها به‌چشم می‌خورد.
خشک‌شدن بدن در هنگام آغاز حرکت یا تغییرجهت (گویی پاها به زمین چسبیده‌اند)
تقریباً در همه موارد ، دارو برای کمک به مدیریت علائم جسمی و روانی مورد نیاز است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند ریشه بیماری پارکینسون *
در این مرحله ی پیشرفته، علائم شدید کمک های شبانه روزی را به یک ضرورت تبدیل می کند.
علت دقیق بیماری پارکینسون مشخص نیست. ممکن است عوامل ژنتیکی و محیطی دخالت داشته باشند.
پارکینسون یک بیماری پیشرونده است ، به این معنی که علائم این بیماری معمولاً با گذشت زمان بدتر می شوند.
این بیماری مانع تولید دوپامین از این سلول ها می شود و در استفاده مغز از دوپامین اختلال ایجاد می کند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. پارکینسون یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می شود.
پارکینسونیسم همچنین ممکن است در افرادی دیده شود که به مشکلات عصبی دیگری نظیر آلزایمر، بیماری لویی‌بادی، بیماری کروتزفلد یاکوب، بیماری ویلسون و بیماری ھﺎﻧﺗﯾﻧﮕﺗون مبتلا هستند.
سموم و آفت کش ها، در بروز بیماری پارکینسون دخیل هستند. تحقیقات نشان می دهند که سطح این مواد در مغز افراد مبتلا به این بیماری، در مقایسه با سایر افراد بیشتر می باشد.
از بیمار مبتلا به پارکینسون می خواهد دست خود را در حالی که به طور ریلکس نشسته ، شل کند تا به این ترتیب در صورت وجود لرزش در دست بیمار حتی در حین استراحت ، متوجه آن گردد.